rozrzutnik

rozrzutnik
{{stl_51}}{{LABEL="twplderozrzutnik"}}{{/stl_51}}{{stl_39}}rozrzutnik{{/stl_39}}{{stl_41}} m{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-a{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} -cy{{/stl_41}}{{stl_7}}),{{/stl_7}}{{stl_9}} rozrzutnica{{/stl_9}}{{stl_41}} f{{/stl_41}}{{stl_7}} ({{/stl_7}}{{stl_41}}-y{{/stl_41}}{{stl_7}};{{/stl_7}}{{stl_41}} -e{{/stl_41}}{{stl_7}}) Verschwender(in){{/stl_7}}{{stl_41}} m(f){{/stl_41}}

Słownik polsko-niemiecki. 2014.

Игры ⚽ Поможем сделать НИР

Schlagen Sie auch in anderen Wörterbüchern nach:

  • rozrzutnik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, lm M. rozrzutnikicy {{/stl 8}}{{stl 7}} człowiek lekkomyślnie trwoniący dobra, wydający pieniądze, żyjący nieoszczędnie {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}rozrzutnik II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • rozrzutnik — m III, D. a, N. rozrzutnikkiem 1. B.=D.; lm M. rozrzutnikicy, DB. ów «człowiek rozrzutny; utracjusz» Lekkomyślny rozrzutnik. 2. B.=M.; lm M. i «maszyna rolnicza do rozrzucania, wysiewania nawozów» Rozrzutnik wapna, obornika …   Słownik języka polskiego

  • marnotrawca — m odm. jak ż II, DCMs. marnotrawcacy; lm M. marnotrawcacy, DB. marnotrawcaców «człowiek marnotrawny; rozrzutnik, utracjusz» Lekkomyślny marnotrawca …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”